Το μυστικό με τις κίτρινες κάρτες

Ήτανε δύο φίλοι, ο Γιάννης και ο Νίκος, που συναντιούνται μετά από πολλά χρόνια τυχαία στο δρόμο...
Αφού χαιρετιούνται, κανονίζουν να πάνε να πιούνε ένα κρασάκι στο σπίτι του Γιάννη. Πάνε λοιπόν σπίτι του και με το που μπαίνουν μέσα.

- Μπαμπά! Να σου φέρω τις παντόφλες σου, του λέει ο γιος του.
- Καλώς τον γιόκα μου! Να σου φέρω ζεστό νερό να σου πλύνω τα πόδια, πετάγεται η πεθερά του.
- Καλώς την κολόνα του σπιτιού μου! Τι έχεις όρεξη να φας σήμερα, τον ρωτάει η γυναίκα του.
Ο Νίκος έχει πάθει την πλάκα του.
- Ρε συ πώς τα καταφέρνεις; Εμένα ούτε ότι έχω γυρίσει δεν θα είχαν καταλάβει στο σπίτι μου.
- Κοίταξε. Την δεύτερη μέρα που παντρεύτηκα, γυρίζω σπίτι και τι να δω. Ο σκύλος πάνω στην πολυθρόνα μου. Του δείχνω λοιπόν μία κίτρινη κάρτα. Την επόμενη μέρα, βλέπω τον σκύλο να έχει φάει τις παντόφλες μου! Του δείχνω λοιπόν άλλη μία κίτρινη κάρτα. Μετά από μία εβδομάδα βλέπω τον σκύλο να έχει γεμίσει τον διάδρομο με λάσπες. Του δείχνω μία κόκκινη κάρτα, βγάζω ένα περίστροφο, και του την ρίχνω.
- Άλλο σε ρώτησα εγώ. Τι σχέση έχει ο σκύλος με όλο αυτό το μεγαλείο;
- Εμ! Τους βλέπεις αυτούς όλους; Έχουν ο καθένας από δύο κίτρινες!