- Ορίστε.
Ακούγεται απο το θυροτηλέφωνο ένας άντρας να λέει.
- Συγνώμη μήπως μπορείτε να κατέβετε να με σπρώξετε;
Τσαντισμένος ο άντρας απαντάει.
- Άσε με ρε άνθρωπε βραδιάτικα και πάει να ξαναξαπλώσει.
Περνάει λίγη ώρα και το κουδούνι ξαναχτυπάει. Ο άντρας νευριασμένος ξανασηκώνεται και πάει να δει ποιος είναι.
- Ποιος είναι πάλι.
Ακούγεται πάλι η ίδια φωνή.
- Με συγχωρείται αλλά επειδή είμαι μόνος μου και δεν βρίσκω και κανέναν αν σας είναι εύκολο κατεβείτε να με σπρώξετε.
- Α παράτα με ρε φίλε βραδιάτικα μη κατέβω κάτω και έχουμε άλλα.
Και ξαναπάει στο κρεβάτι όπου τον ρωτάει η γυναίκα του ποιος ήταν και όταν αυτός της εξηγεί, του λέει θα μπορούσε να συμβεί στον οποιοδήποτε. Δεν θα πάθει και τίποτα άμα τον βοηθήσει.
Πείθεται και ο άντρας και κατεβαίνει να τον βοηθήσει, όμως καθώς βγαίνει από την πολυκατοικία δεν βλέπει κανέναν. Ψάχνει από εδώ, ψάχνει από εκεί, κανείς πουθενά.
- Φίλε εσυ που ήθελες σπρώξιμο που είσαι.
Και ακούγεται μια φωνή από το πάρκο.
- Εδώ είμαι. Στις κούνιες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου